بسم الله الرحمن الرحیم
زمانی که عده‌أی با شعارهای تند و غیر منطقی، و با اعمالی وقیح و وحشیانه؛ عالمانه یا جاهلانه، دین اسلام را در اذهان جهانی، دینی مبتنی بر منطق شمشیر و زور؛ که برای حیات بشری ارزشی قایل نیست معرفی می‌کردند؛ اینجانب برای مقابله با این معضل، چاره‌ی کار را در انجام اقدامی نمادین دیدم؛ تا به جهان بشریت اثبات کنم که اسلام و مسلمان نه‌تنها دشمن حیات بشری نیست، بلکه برای آن ارزش و احترام قایل است.
از این رو به خوشنویسی کردن کتاب مقدس تورات، که در میان یهودیان و مسیحیان به عنوان کتاب مقدسی بنیادین مورد احترام و تکریم است اقدام نمودم، و از هنرمندی گرامی تقاضا کردم تا در تذهیب و طلاکاری آن به بنده کمک نماید.
پس از اتمام نگارش کتاب مقدس تورات که مقارن با آغاز سال ۲۰۰۱ میلادی بود؛ در اطلاعیه‌أی آن کتاب را به عنوان نمادی از احترام به: انسان و انسانیت، افکار و عقاید مختلف و صلح و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز پیروان ادیان گوناگون به جامعه‌ی بشری عرضه داشتم.
این اقدام عکس‌العمل‌های متفاوتی را در پی داشت. بسیاری از شخصیتهای فرهنگی و سیاسی دنیا از این حرکت نمادین استقبال کرده و با نامه‌های الکترونیکی خود، بنده را مورد لطف قرار دادند. در مقابل، عده‌أی در داخل ایران بدون توجه به مفهوم کار انجام شده، بنده را متهم به انواع اتهامات نموده، مبلغ کتب و ادیان ضاله خواندند!!. برخی مرا مزدبگیر صهیونیسم معرفی کردند!!! و آنانی که کمترین درایتی داشتند به ظن خود آرام و آهسته از کنار آن گذشتند.
اتهامات و توهینها را شنیدم و بجای آن که خود را مشغول پاسخ‌گویی به آن هزلیات کنم، با وجود محدودیتها و شرایط بد روحی و عصبی، به خوشنویسی کتاب مزامیر حضرت داوود(ص) به دو زبان فارسی و عبری اقدام کردم.
پس از اتمام نگارش کتاب مزامیر، همچون گذشته در اطلاعیه‌أی آن را به جامعه‌ی بشری عرضه داشتم. واین در حالی بود که جامعه‌ی جهانی شاهد اقداماتی وحشیانه و به نمایش گذاشتن سربریدن‌های متعدد انسانهای بی‌گناه به دست عده‌أی مسلمان‌نما، در مقابل دوربین‌های فیلم‌برداری بود. تنها نتیجه‌أی که این گونه اعمال در پی داشت بی‌آبرویی اسلام و مسلمانی در اذهان جهانی بود و هست. افسوس و صد افسوس از داعیه‌داران مسلمانی که تا آن زمان صدایی قاطع در اعتراض بر علیه آن اعمال بر نخواسته بود، به ناگاه نوک پیکان تکفیر و تهام را باز به سوی بنده نشانه رفتند، چرا که گفته بودم: أی انسان، با هر عقیده و دینی که داری دوستت دارم و برای زندگیت ارزش قایلم. این کلام بر برخی چنان گران آمد که مجبور به جبهه‌گیری بر علیه‌ام شدند!! و برخی هم بر علیه‌ام استفتاء مضحکانه صادر کردند.
در طول این سالها همه گونه اتهام و توهین را شنیدم و هیچ نگفتم. به آن امید که روزی فرا رسد تا کوته‌اندیشان، این واقعیت را دریابند که زندگی در دوران دهکده‌ی جهانی، روش و گفتمان خاص خود را می‌طلبد. .اما متاسفانه به ظاهر سکوت بنده، امر را بر برخی مشتبه نموده، پا را فراتر از حریم خود گذاشته‌اند و این بار به اتهام‌زنی و توهین بسنده نکرده و به تهدید روی آورده‌اند.
بنده به تهدید کنندگان و محرکین و مشوقان آنان، که از ابراز عقاید و نظراتم به دلیل مغایرت با اندیشه‌های بدوی خود برحذرم می‌دارند و خواستار امحاء کتب تحریر شده‌ی تورات و زبور و توقف نگارش کتاب مقدس انجیل که هم‌اینک در دست نگارش دارم هستند؛ این بار صراحتا اخطار می‌کنم.
سکوت در بر زخم زبان تیره دلان
ز عجز نیست دلیل بزرگوتری ماست
سکوت بنده از روی عجز یا ترس از فرد یا گروه و سیستمی نبوده و جز از خداوند متعال از هیچ انسانی نمی‌هراسم. اما از این تاریخ در مقابل هر گونه سخن یا عمل غیر منطقی، شدیدا موضع‌گیری کرده، ملاحظه‌ی هیچ فردی را در هر مقام و منصبی که باشد نخواهم کرد.
اینجانب به هیچ عنوان قصد تشنج‌زایی نداشته و ندارم و همیشه پیرو اندیشه‌ی مسالمت و صلح و دوستی بوده و هستم؛ واین مطلب را بارها کتبا و شفاها، به برخی از منتقدینم متذکر شده‌ام. وابسته به هیچ گروه یا دسته‌ی سیاسی نبوده و نیستم. دشمنی با هیچ گروه یا دسته‌ی سیاسی نیز نداشته و ندارم. زیرا که اساسا با سیاست و سیاست‌بازی بیگانه‌ام. هزینه‌ی زندگیم از درآمد شخصی می‌گذرد و وام‌دار هیچ بنی‌بشری نیستم. علقه‌أی بحمدالله در این دنیا نداشته، چیزی هم برای از دست دادن ندارم. اما اگر قرار باشد عده‌أی خود حق‌بین برایم شمشیر برهنه بکشند تا مرا وادار به اجرای خواسته‌های نامعقول خود کنند، مطمئن باشند که آن زمان دیگر سکوت نکرده هیچ خط قرمزی را هم نخواهم شناخت.
بنده زیر بار حرف زور و غیر منطقی نخواهم رفت و از بیان عقاید خویش دست بر نخواهم داشت. کتب مقدس تورات و زبور را نابود نکرده و چنانچه کسی بخواهد برای نابود کردنش دست دراز کند، دستش را خواهم شکست. نگارش کتاب مقدس انجیل را هم متوقف نکرده، چنانچه زنده باشم کتاب اوستا را هم خوشنویسی خواهم کرد. از مرگ نیز هراسی به دل ندارم. شرم کنید و دین خداوند را بیش از این به بازی نگیرید، در غیر این صورت قهر خداوند را خواهید چشید و آن زمان برای پشیمانی بسیار دیر است.
اگر شما مسلمانید؟! بارها گفته‌ام، بنده از این مسلمانی تبری می‌جویم.
در اینجا مجددا سخنم را تکرار می‌کنم و بر آن عقیده‌مندم که: أی یهودی، أی مسیحی، أی مسلمان، أی زرتشتی، أی بودایی، أی بهایی، أی بی‌دین، دوستت دارم و برای زندگیت ارزش قایلم. بگذار این کلام بر هر خشک‌مغزی که می‌خواهد گران آید.
خداوند همه ما را به راه راست هدایت کند و توفیق دوست داشتن و عشق‌ورزیدن به انسانها، بدون در نظر گرفتن عقیده و دینش را عنایت فرماید.
والسلام علی من اتبع الهدی
ایران – تهران
عبدالحمید معصومی تهرانی